Kızım'a


Affet beni kızım,
ne baba olabildim sana,
ne adam gibi yaşamayı becerebildim şu hayatta
nede ölebildim sensizliğin koynunda..

Affet beni kızım, 
beni affetmesi gereken bir sen varsın şu hayatta.
affet ki ölürsem huzur bulsun bedenim toprak altında...

Yıllar geçti gençliğim bitti
öyle çok özledim ki seni
sen bilmiyorsun,
bense tartamıyorum.

öyle çok özledim ki
bu yaşımda saçıma aklar düştü,
anlamadı kimse anlayamadı
belkide anlamaya bile çalışmadı
unut diyenlerde oldu,
et tırnaktan ayrılır mı hiç?
onlar bilmiyor seni ne kadar sevdiğimi
ne kadar özlediğimi.
öyle garip bir sevgi ki  bu
şiirlerimde bazen yar 
bazen yoldaş oluyorsun bana
ışık tutuyorsun karanlığıma...
kimse bilmiyor...

Sen orda bana muhtaç,
bense bir tek fotoğrafına.
belki diyorum,
belki bir tek fotoğraf 
yeniden bağlar beni hayata,
hani belki diyorum görsem bir kere
tutup alırım seni yanıma
güvenim gelir kendime
kurtulurum bu ilaç dolu gecelerden
bir orada bir burada çalışmaktan
hani belki kurtulurum şehir şehir dolaşmaktan
kendi kendimi sürgün etmekten,
belkide kavuşurum sana
kim bilir...

Hani ne bileyim 
belki bir tek fotoğraf
ulaştırır beni sana...

Biliyor musun?
bendeki son fotoğrafın 
bir buçuk yaşından kalma,
belkide bu yüzden,
sen hep gözümde bir buçuk yaşındasın
hayallerimde kocaman olsan da,
ah diyorum kızım ah...

Ah birde gözle hayal bir araya gelebilse,
tutsam ellerinden kucaklayıp sarılsam sıkı sıkı
koklasam derin derin bahar kokunu içime çekebilsem...

Bir bilsen hayallerim ne kadar büyük
bir bilsen hayallerimde ne büyüksün
ama bilmemelisin şu an çok erken
daha küçücüksün sen
karşına çıksam benden kaçacak kadar küçük.

Bazen düşünüyorum, ne günahım vardı diyorum
ne günahım vardı da böyle bir hasretle terbiye ediliyor ömrüm,
ya senin ne günahın vardı, küçücük ellerinle küçücük burnunla
kömür karası gözlerinde öldürdüler beni sende.

Ah diyorum kızım ah
bin ah etsem de, bin sitem etsem de
şu an seni bana getirmez hayat biliyorum
henüz çok erken daha küçücüksün sen
karşına çıksam benden kaçacak kadar küçük!

Sen büyümelisin kızım,
bu sene okula başlamalısın
ve hızla büyümelisin,
beni yakalamalısın bu hayatta,
çünkü ben basamaklara inat
uçurumları seçiyorum her gün,
birinden diğerine d/üşüyorum yokluğunda. . .

Büyümelisin kızım hızla büyümeli
beni yakalamalısın bu hayatta
ben düşmeden karanlıklara...

Aslında ahtım var
sen bilmesen de sözüm var sana,
senin gençliğini görmeden 
vazgeçmek yok hayattan,
bir gün baba diye boynumu aradığında 
sarılacak bir mezar taşı bırakmayacağım sana,
ben hep bekliyorum, hep özlüyorum
ve dünyam zindan olsa da, 
kibrit çakıyorum karanlıklara...

Yokluğunda geçmeyen zaman biraz ilerler belki,
hasretine dayanmak çok zor olsa da,
hani belki diyorum, belki bir gün gelirsin...

22.9.2012 / KaramsarKorkuluk


Yorum Gönder

5 Yorumlar

  1. Sakin ama sakin va,geçmeyin. Gidin bulun sarılın sımsıkı kızlar babasına dayanamaz...onu babasız bırakmayın. Eğer simdi vazgeçerseniz gençliğinde o kaçar sizden. Aklib da haftada bir beni girmeye gelirdi babam, beni çok severdi...olarak kalin

    YanıtlaSil
  2. Neden onun yanında değilsin?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Az önce buraya yazdım her şeyi yayınlamak yerine sildim, şimdide bu yorumu yazmaya başladım. Bu konuyu blogda hiç anlatmadım, aslında bu sene doğum gününde uzun bir yazıyla kızıma her şeyi anlatmıştım fakat ya zamanından önce okursa diye elim yayınla butonuna gitmedi. Bir kaç hafta öncede o yazıyı silip kısa bir not ve doğum günü hediyesini hazırladım fakat yine yayınlayamadım hala taslak olarak duruyor. Belki bir gün her şeyi anlatırım blogda umarım buna gerek kalmadan Cemrem'e kavuşurum.

      Sil
  3. çok kötü oldum :( Allah kavuştursun tez zamanda ve ayırmasın bir daha...

    YanıtlaSil