Yalnızlığımıza Sahip Çık


Yalnızlığı kendine yar edinmiş, hiç bir semtte adresi olmayan bir genç vardı ve gencin aylardır uzaktan izlediği, hep kendine benzettiği ne zaman yanından geçse içinin tuhaf olduğu fakat bir merhaba bile diyemediği bir kız vardı.

Bir gün dayanamayıp sessizliğini bozdu ve sordu genç kıza

- Kimsen var mı senin ?

- Nasıl yani ? Ne demek şimdi bu ?

- Ne bileyim, ait olduğun kimse falan yok mu ?

- Yok. Tek yoldaşım bacaklarım oldu yıllar yılı.

- Desene sende benim gibi yorulmuş bir yalnızsın.

- Evet.

- Her şeyim olsana benim, kimsen olurum ömür boyu.

- Olmaz. 

- Neden ?

- İkimizde haddinden fazla yorgunuz ve ikimizde çok fazla yalnızız. Aylardır seni izliyorum gelip geçerken ve sende beni izliyorsun biliyorum, gözlerin gözlerime benziyor ve gözlerinde gözlerimdeki kadar acı var çok uzaktan bile seziliyor, bu yüzden ikimizde birbirimize karşı bir merhabadan uzak yaşadık ve böylede devam etmeli.

- Haklısın acının her türlüsünü yaşamış iki kişi birbirine her baktığında acıdan başka bir şey göremez, sana her baktığımda hem acılarını hemde ne kadar büyük acıların olduğunu göreceğim tabi sende aynı şekilde, birimizin diğerinin acısını sarması için acılarından kurtulması gerek, fakat biliyorum ki bu ne senin için nede benim için mümkün değil, bizim acılarımız o kadar büyük ki tek kurtuluş ölüm olur. İşte bu yüzden hak veriyorum sana birbirimizden uzak durmak en mantıklı seçim. Bir an boş bulundum aptallık ettim, hatta hata ettim affola..

- Dert etme, sen sadece yalnızlığımıza sahip çık.

- Sende. Hoşça kal...

24.10.2014 / - KaramsarKorkuluk

Yorum Gönder

0 Yorumlar