Kıyamet


İnsan denilen varlıklar, her zaman, her yerde ve her şeye karşı kediler kadar sevgi dolu, köpekler kadar sadık, kuşlar kadar umutlu, şempanzeler kadar neşeli, hatalara karşı balık hafızalı, güzelliklere karşı fil hafızalı, haksızlığa karşı gergedan kadar güçlü, yoksulluğa karşı kaplan kadar cesur olmayı öğrenmediği sürece...

Ve yine insan denilen varlıklar, savaşmak için kullandıkları silahları eritip çocuklar için oyun parkları yapmadığı sürece, tabağında kalan yemeği çöpe atmak yerine ayırıp hayvanlar için sunmadığı sürece, bir kap çorbayı, bir sıcak ekmeği tanımadığı biriyle paylaşmayı öğrenmediği sürece, zengin-yoksul / taşralı-elit / yerli-yabancı ve daha bir çok ayrımlar ortadan kalkmadığı sürece, şuralı, buralı yada oralı olmak yerine dünyalı olmayı başaramadığı sürece, hiç bir insan hiç bir yerde değil bir ömür, çeyrek ömür bile mutlu ve huzurlu yaşayamayacak...

Bu devran böyle döndüğü sürece, huzur ve mutluluk kimimizin ömrüne bir gün, kimimize bir yıl, kimine bir kaç yıl uğrayıp gidecek... Kimi çocukluğunda unutacak huzuru, kimi gençliğinde ve belkide çok az insan yıllarca çile çektikten sonra, yastığında huzur içinde ölecek... Yüz binlerce insansa bir gün bile olsun rahat yüzü göremeyecek. (Örnek: Afrika)

Ve yine bir çok çocuk daha 5 yaşına gelmeden tecavüz yüzünden ölecek, bir çok çocuk 15 yaşına gelmeden savaş kurbanı olacak, bir çok kadın tanımadığı adamın saldırısına uğrayacak, bir çok güzel adam kaza kurşununa kurban gidecek, bir çok masum açlıktan ölecek, bir çok hayvan araçların altında can verecek, bir çok canlı kimyasal denemeler sonucu acı çekecek ve bu listeler böyle uzayıp gidecek...

Bu tür yazılara ütopik gözüyle bakanlar için tırnak içinde devam edeyim. "Belkide okuyunca ütopik gözüküyor olabilir fakat asıl böyle düşünebildiğimiz zaman gerçekten insan oluyoruz bunun farkına varın artık, bir şeylerin farkına varın çünkü insanlık masumiyeti kaybetti, samimiyeti kaybetti, saygıyı kaybetti, sevgiyi kaybetti, sabrı kaybetti, acıma duygusunu kaybetti, adaleti kaybetti, cesareti kaybetti, huzuru kaybetti ve adım attığı her yeri cehenneme çevirerek dünyasını kaybetti! Bu gidişle bir gün dünyanın her bölgesinde atom bombasından daha büyük felaketler yaşanacak ve kendini düşünebildiğini sandığı için dünyadaki tüm canlılardan üstün gören insan denen çoğu düşüncesiz varlık, insanlığın sonunu getirecek ve sonu gelmiş insanoğlu bunun adına KIYAMET diyecek!"

20.9.2016 / - KaramsarKorkuluk

Yorum Gönder

0 Yorumlar