Zifiri Gece


"Ömrümün hasreti, dinmez sızım, 
geleceği günü peygamber sabrıyla beklediğim 
kızım için, Cemre'm için" 

Şu anda zifiri bir gecenin içinde bir başıma oturuyorum ve çayımın yanında sigaramı içerken Farid Farjad dinliyorum, içim titriyor göğsüm sıkışıyor. İçimden saatlerce haykırarak ağlamak geliyor fakat her zamanki gibi susuyorum, çünkü içimdeki yıllanmış acıları ve hasretleri bastıracak bir ağlama şekli bu dünyada yok ne yazık ki... 

Zifiri bir gecenin içinde bir başıma oturuyorum ve her zaman yaptığım gibi kendi içime çekilip müzik dinleyerek göğsümün sıkışmasına aldırış etmeden yalnızlığımın koynuna saklanıp saatlerce avaz avaz susuyorum. Etrafımdaki zifiri karanlığın içinde dipsiz bir kuyuda çığlık çığlığa bir sessizliğin içinde susarken, çatlak dudaklarımla huzura susadığımın farkına varıyorum. 

Sonra. . . 
Sonrası meçhul. . .
Akıtacak damlası kalmamış nemli gözlerimle ellerim titreyerek yeni bir sigara yakıyorum...

Bu gece zifiri gece
hayatım çözülmez bilmece
ve yine dudaklarımda adın
ne eksik nede fazla sadece iki hece...

Yoksun...

D/üşüyorum...

Bilmiyorsun...

30.12.2016 / - KaramsarKorkuluk


Yorum Gönder

2 Yorumlar

  1. Bu gece son okuduğum yazın. Öylesine yazıyorum desen de bunları bir kitapta toplamayı düşündün mü hiç? Bence düşün. Çok güzel bir kayıt olur elle tutulan ve okuması istenen o meleğin eline geçen. Allah'a ısmarladık Bilal. Çok manalıydı hepsi ve ben başım önüme düşmüş hüznüm boynumu ağrıtmış olarak gidiyorum bu günlük.Hoşça kal. Ece ablan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kitap olayını düşünmedim değil. Bir zamanlar bir iki edebiyat dergisinde/sitesinde şiirlerim yayınlandı. Bir iki dergi editörü yazı göndermemi istedi. İki kitap projeden son anda caydım. Birilerinin gönlünü yapsaydım, birilerinin yüzüne yalandan bile olsa gülseydim yada biraz siyasi takılsaydım, bir kaç kitabın bir kaç sayfasında ve bazı edebiyat dergilerinde yayınlanmış şiirlerim-yazılarım olurdu. Ayrıca kendime ait en az iki kitabım çoktan basılmıştı. Fakat gördüm ki kötü insanlar, menfaatçiler, şeref yoksunları her yerde.. Eskiden şiir yazan bir insan kötü olamaz derdim ne yazık ki edebiyat dünyasında bile o kadar midesiz ve bir o kadar menfaatçi var ki anlatamam, hiç bana göre bir yer değilmiş.. Bu sebeplerden sitelerden şiirlerimi sildirdim. Bir dergiden dergiden baskı öncesi yazılarımı geri çektim.. Kitap projelerini çöpe attım. Facebook hesabımdan bir sene içinde 600-700 kişi sildim.
      Zaten öyle bir devir ki 3.000-4.000 TL verseniz içeriğine bile bakmadan kitabınızı çıkaracak hatta dağıtımı bile yapacak bir sürü yayın evi var. Blog daha sağlıklı ve daha kalıcı bence, nasılsa amaç yine aynı... Ben satırlarımın yarıdan fazlasında kızımı anlatıyorum, ona açtığım sekmede yayınlamamış olsam bile ve biliyorum ki kızım bir gün bunların hepsini okuyacak...

      Sil