Kedili Park Kuytu Bank #4

Şile bezinden yapılmış bol bir elbise olsun üzerinde diz kapaklarında biten...

Bugün yine seni bekliyorum
artık bekletme, lütfen çık gel...

Bana gelirken
makyaj malzemelerin çekmecede
parfümün aynanın önünde
kitabın komidinin üzerinde
ve canını sıkan her şey
ardında bıraktığın evde kalsın...

Tek bir kirpiğine bile
rimel sürme sakın
göz kalemini elinden bırak
asetonu aç, usulca ojelerini sil
öz kokunla bekliyorum seni
haberin olsun...

Evden çıkarken
çok şey alma yanına
narin omuzlarından dökülen
ve diz kapaklarında biten
şile bezinden yapılmış
bol bir elbise giy
kar beyaz renginde...

Seni görünce
diz kapaklarını bile
öpmek istemeliyim
fakat öpmemek için
sıkı sıkıya ellerini tutmalıyım, 
ellerini tuttukça her an
ateş sarmalı dört yanımı
yüreğim bir mum alevi gibi 
tir tir titrerken...

Hiç bir şey düşünme yanımdayken
ve bir şey düşünmeme izin verme
ellerinde titreyen ellerimi okşa önce
sonra avuç içlerimden öperek söndür beni, 
seninle yanmak istiyorum dercesine
alnından ve kirpiklerinden öperek
cevap vermeliyim sana...

Ben mum ışıklarının
aydınlattığı bir gecede
mum alevi gibi
tir tir titreyen
sesim ve yüreğimle
kulağına sevgi sözcükleri 
fısıldamak isterken,
yüreğimin hasretinle
tir tir titremesi
sence ne kadar adil?

Bugün yine seni bekliyorum
artık bekletme, lütfen çık gel...

Şile bezinden yapılmış
bol bir elbise olsun üzerinde
diz kapaklarında biten
çünkü ben deli gibi 
diz kapaklarını bile öpmek istiyorum
anla kaç asırdır bekliyorum seni
ve düşün ne kadar hasretim sana...

Bugün yine seni bekliyorum
artık bekletme, lütfen çık gel...

Adresim belli ve hiç değişmedi
kedili bir park, en kuytu bank. 
Gündüz ise bir ağaç gölgesi
gece ise karanlığın en derin bölgesi...

18.11.17 / - KaramsarKorkuluk