Artık Yeşersin Umutlar

Çocukluğumdan beri nasıl bir dünya düşlediysem, yüreğimde nasıl umutlar biriktirdiysem, haddimi aşacak nasıl büyük hayaller kurduysam artık bilmiyorum, yıllardır umutlarımın hepsi içimde birbirinden habersiz birer yabancı gibi yaşıyorlar. 

Yahu bi kaçışıp durmayın artık oradan oraya bi oturun yerinizde tanışıp kaynaşın, siz bir bütünsünüz. Hem hayatımın hemde geleceğimin bir parçasısınız, içimde ne yapın ne edin bir an önce biraz çoğalın lan çoğalın artık! Madem ki öyle yada böyle nefes aldığımız sürece yaşıyor sayılıyoruz, o zaman yaşamı boyunca bir insanın umutları yeşermez ise o insan nasıl gerçek mutluluğu ve huzuru yakalayabilir ki?

Umudu kaybetmek gibi bir sıkıntım yok çok şükür, benimde umutlarım var elbet. 
Benim en büyük sıkıntım umutlarımı büyütememek. Ya ben umutlarımı yanlış saksıya ektim yada kendi saksıma yanlış umutlar diktim  bilmiyorum. 

Düşünüyorum fakat çözemiyorum...

Bir insan içinde bu kadar güzel umutlar taşırken "bu çirkin dünyada bu kadar güzel umutlar asla gerçekleşemez" diye karamsarlığa bürünüp umutlarını kendi içine hatta en derinlerine bu kadar gömer mi? Ben mecburen gömüyorum işte belkide çok şeyimi gasp eden insancıkların umutlarıma göz dikmesinden korkuyorum.

Bazende yüreğimi bir mezarlığa benzetiyorum, bütün mezarlar açılmış içi boş bekliyor ve içine umutlarımı gömmeye kıyamadığım için yağmur suyu yerine içime akıttığım gözyaşımla dolduruyorum bir gün mezar olması için kazılmış bütün çukurları... 

Bu konuda kafam haddinden fazla karışık. Aslında bu konuyu çok fazla düşünüp kalan yirmi beş gramlık aklımıda kaybetmemeliyim. Belkide doğru saksılara doğru umutları ekmişimdir ve yeşermesi için hala zamana ihtiyaçları vardır, belki bir kaç ay belki bir kaç yıl belkide beş on sene daha...

Fakat bazı şeylerin gerçekleşmesini o kadar uzun yıllar bekledim ki insan bazı konularda sabırsızlaşıyor beklediği süre kadar ve son olarak diyorum ki herkes için artık yeşersin tüm umutlar!...

Her şeye rağmen yinede günaydın be dünya, 
belki ikimizinde bu karanlıktan kurtulması için bir ışık vardır hala... 

Ülkem kadar tedirgin olsam da...

15.1.2017 / - KaramsarKorkuluk