Fil'li Deli Saçması


Bu sabah uyandım.
Bütün gece uyumadığım 

yatağımdan kalktım
ilk iş kaçak bir sigara yaktım
kahvaltı falan yapmadım

ve saatlerce
odamın içinde gezindim sessizce
hiç bir şeye el sürmeden
dönüp yatağıma ve kırış kırış olsa da
hayatım kadar buruşmamış olan
yatak çarşafıma takıldı gözlerim
uzunca bir süre bakakaldım
ve nedense yattığım yatağa bile
yabancı kaldığımı düşündüm.

Sonra…
Seni düşündüm…
Beni düşündüm…
Bizi düşündüm…

Saatlerce odamın içinde gezindim sessizce
derin bir yalnızlık uğultusu sarmış evi yokluğunda
müzik yok, sen yok, ben yok, biz yok.
sadece hiç var dört yanımda
sağımda solumda önümde arkamda
ve avuçlarımda koca bir hiç!
boğulup kalmışım
yalnızlığımın bana armağan ettiği
hiçlik çığlıklarının arasında…

Bu sabah uyandım.
Bütün gece uyumadığım yatağımdan kalktım
saatlerce odamın içinde gezindim sessizce
ölmüş olmalıyım diye düşündüm
kalkar kalkmaz
manyak gibi odanın içinde dolanıyorsam
ve dudaklarımı kımıldatmadan
eşyalarla konuşup beni anlamalarını umuyorsam
ben ölmüş olmalıydım…

Göğsüm daraldı bir anda
bir fil gelip yüreğime oturmuştu
uzun zaman önce
sanırım yine canı sıkıldı
ilk geldiği günü dün gibi hatırlarım
(Sen gitmek istediğini söylemiş, 
henüz eşyalarını toplamamıştın.)
İlk önce çay vermiştim içmişti
kek vermiştim yemişti
sonra acı acı geğirmişti
saatlerce oturup bana geçmişimi anlatmıştı
gözlerinin içine bakmıştım
“Kalk git” der gibi
Sanırım yatıya gelmişti
ve uzun süre gitmeye niyetli değildi.
O günden beri benimle yaşıyor.

Yine göğsüm daraldı
Fil durmadan hareket ediyor
ve sürekli canımı yakıyor.

Silkelendim.
Apar topar elimi sırt çantama attım
ve darmadağın hayatımı
zar zor içine sokuşturup
kendimi yollara vurdum
az gittim uz gittim
dere tepe düz gittim
aradım aradım aradım
kendimi bulamadım…

Ben bu yazıyı elli altı dakikada yazdım
tam elli altı dakikada
iki yüz seksen altı kelime yazdım
ve bu yazıyı düşünerek yazdım
yazdıklarımı okuyup yine düşündüm
sonra gidişini düşündüm
düşündükçe kayboldum
kayboluşuma anlam veremedim
gidişini ise hiç anlayamadım…

04.02.2016 / - KaramsarKorkuluk

Yorum Gönder

2 Yorumlar

  1. Giderler, neden gittiklerini bilerek ve ardını unutmak üzere giderler. Acımasızdır insanlar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bu yazının hikayesi çok başka ailevi bir konu ama benim kafam farklı çalıştığı için bu şekilde dile getirmişim...
      Okuyan herhangi biri sevgilisinden ayrılmış diye düşünebilir.
      Halbuki ben bu satırları kız kardeşim için yazdım, kendisi bile hala ona yazdığımı bilmez...

      Sil