Kedili Park Kuytu Bank #2

Şimdi gitmem gerek acıların bile hissedilmediği derin bir uykunun koynuna, beni uykumdan öperek uyandır...

   Bir gün gelsen ve desen ki "Artık yalnız değilsin."Yanıma sokulsan ve sorsan bana "Kimler üzdü seni, nedir bu kadar yakan canını?" boşver diyeceğim, sen geldin ya ne önemi var diyeceğim. Sen geldin ya hepsi geçti, hepsini unuttum diyeceğim, benim hiç bir acım senden kıymetli değil!

Bana baktığında içimdeki huzuru göreceksin ve sen içimdeki huzuru izlerken, sana baktıkça kapanacak tüm yara izlerim ve bu senin göremeyeceğin kadar hızlı olacak. Benim hiç bir acım senden kıymetli değil canımın içi ve benim hiç bir acım benden kıymetli değil!

Adresim belli ve hiç değişmedi
kedili bir park, en kuytu bank.
Gündüz ise bir ağaç gölgesi
gece ise karanlığın en derin bölgesi...

Ya gel vuslatım ol yada bana gel de
sen gel desen duyarım sesini,
sen gel desen bulurum izini
ismini koyamadığım tek hasret belkide sensin...

Şimdi gitmem gerek acıların bile hissedilmediği derin bir uykunun koynuna, beni uykumdan öperek uyandır, derin bir uykudaymış gibi acısız ve ağrısız bir hayata...
Şimdi gitmem gerek acıların ve ağrıların bile hissedilmediği bir derin uykuya... 
Uyanmam fazla uzun sürmez, ya öperek uyandır beni yada uyandığımda öp, karar senin... 

Demli bir çay kadar sıcak bir öpücük bekliyorum senden, öpmezsen küserim...

15.11.17 / - KaramsarKorkuluk